Aankomstkaartje
In mijn vorige blog Verjaardag: jouw Big-Bang moment sprak ik over ‘de geboorte’ en het daarmee verbonden ‘geboorteverhaal’. Ondanks het feit dat we in deze moderne tijd bijna alle persoonlijke wensen digitaal overbrengen (handgeschreven brieven zijn nu e-mails, nieuwjaarskaartjes zijn GIF’s verstuurd via sms/ whatsapp, vergaderen wordt zoomen…), is er één ritueel die we behouden op de ‘traditionele’ manier: ‘het geboortekaartje’! Dit kaartje laten we onmiddellijk na de geboorte drukken bij een lokale drukkerij. Het bestaat uit een cover met een (mooie) tekening en binnenin staan, naast een klein persoonlijke tekstje, de nodige persoonlijke details van de baby (gewicht, grootte, datum en uur van geboorte, wie zijn ouders, broertjes, zusjes, meter en peter zijn en zelfs het adres waar je de baby kan ontmoeten.
We sturen het per post of geven het mee samen met een kleinigheidje (bv. doopsuiker) wanneer familie en vrienden hun allereerste kennismaking met de nieuwe ‘aanwinst’ van het gezin achter de rug hebben. Het geboortekaartje is een ritueel dat we in België zeker nog hanteren. Het belang van zo’n kaartje is voor de ‘nieuwe’ ouders tweezijdig. Langs de ene kant willen zij hun geluk met trotsheid delen en vooral aantonen dat dit kind, ‘hun’ kind is. Langs de andere kant is er een emotioneel en psychologisch belang. Namelijk dat ze met veel (on)geduld en liefde hebben uitgekeken naar de komst van hun baby en dat het kind ‘gewenst is’. Het geboorteverhaal wordt door zo’n kaartje nogmaals visueel en op een informele manier officieel op papier bevestigd. In christelijke gezinnen wordt er ook een doopkaartje gemaakt dat dan als een aandenken na het doopsel wordt uitgedeeld. Er zijn vandaag minder praktiserende christenen’ dan vroeger waardoor deze traditie stilletjes aan verdwijnt. Met als gevolg dat een doop en dus ook het doopkaartje stilletjes verdwijnen.
Aankomstkaartje
Vaak vragen adoptieouders zich af: “Wat kunnen wij doen als je geen geboorteverhaal hebt en dus ook geen geboortekaartje?” Wanneer ze het (adoptie)kind ook niet laten dopen, is er namelijk ook geen doopkaartje.
In de adoptiewereld hebben we het over ‘het aankomstkaartje’, wat een onderdeel is van het ‘adoptieverhaal’ van jouw (adoptie)kind. Het aankomstkaartje vervangt ‘symbolisch’ het effect en belang van het geboortekaartje. Je toont aan jouw adoptiekind dat jij/jullie heb(ben) uitgekeken naar zijn/haar komst, met andere woorden ‘dat het gewenst is.’ Het illustreert ook dat het kind een deel van jouw gezin zal zijn en ook dat je de rol van ouder opneemt (dit kan later misschien helpen bij het verwerken van mogelijke verlatingsangst, bindingsangst of andere hechtingsuitdagingen). Het enige verschil tussen de beide kaartjes is dat de persoonlijke tekst en tekening lichtjes wordt aangepast.
Een ander psychologisch aspect waar adoptieouders rekening mee moeten houden is de opdracht om je familie voor te stellen in de lagere school. Zoals ik al vertelde in mijn blog (Verjaardag: jouw Big-Bang moment) kan een ‘aankomstkaartje’ hierbij helpen. Zo kan je vermijden dat je (adoptie)kind door de anderen wordt uitgelachen en/of uitgesloten wordt tijdens zo’n momenten. Het kaartje maakt dan zowel deels emotioneel als fysiek deel uit van het adoptieverhaal van jouw (adoptie)kind. Tegenwoordig vind je op het internet mooie voorbeelden van afbeeldingen en passende gepersonaliseerde teksten die men kan gebruiken. Ook drukkerijen kunnen nu meestal al voorbeelden tonen in hun catalogus.
Adoptieverhaal
Het adoptieverhaal is het verhaal dat je als adoptieouder vertelt aan jouw (adoptie)kind(eren).
Het bevat 2 delen. Ten eerste, het deel vanuit jouw perspectief als wachtende ouder die staat te trappelen van ongeduld om het kind te verwelkomen in hun gezin. Ten tweede, is er een deel persoonlijke feiten/details over het leven van jouw (adoptie)kind voor zijn/haar aankomst in het ‘nieuwe’ gezin.
Mijn adoptieverhaal bevat feiten omtrent mijn eerste 18 maanden op deze wereld. Ik leefde voor ik naar België kwam in het weeshuis ‘Shishu Buvan’ te Calcutta. Ik deelde een kribbe met 2 andere baby’s. Moeder Teresa en haar gemeenschap waren mijn opvoeders die zo goed mogelijk mijn basisbehoeftes probeerden te vervullen. Ze hebben geen persoonlijke details meegegeven over mijn biologische ouders omdat die er ook niet waren. Ik weet ook dat mijn adoptie tot stand is gekomen via de voormalige adoptiedienst ‘De vreugdezaaiers’. De allereerste foto van mij als baby van een paar weken oud is genomen om aan de familie Mergeay in Zemst aan te kondigen ‘dit wordt jouw kind’ (die foto staat nog altijd op de kast in onze huiskamer).
Ik weet ook dat mijn (adoptie)mama Viviane naar India is afgereisd samen met andere toekomstige adoptieouders, terwijl mijn (adoptie)papa Luc bij hun vierjarige zoon Stijn is gebleven. Dat wanneer zij mij dagelijks in het weeshuis kwam bezoeken, ik meestal enorm lang moest huilen omdat ik het niet gewoon was om een blanke persoon te zien/te ruiken. Wat het bezoek niet altijd aangenaam maakte voor mijn (adoptie)mama. Ik heb het geluk gehad dat er een cameraploeg van de BBC een documentaire aan het maken waren over het werk en leven van Moeder Teresa. Zo heb ik 2 minuten visueel beeldmateriaal van mij in het weeshuis. In 1983 ben ik dan naar België gekomen. De familie Mergeay-Beullens stond mij ongeduldig op te wachten in de aankomsthal van Zaventem, ook al was er gevraagd om thuis te blijven. Toen bestond het concept ‘aankomstkaartje’ nog niet. Mijn adoptieouders hebben me enkele weken later na aankomst laten dopen en zo heb ik een doopkaartje. Het feit dat ik in mijn adoptieverhaal cruciale details mis over mijn geboorte(verhaal) zorgt ervoor dat het verhaal aanvoelt als ‘Zwitserse kaas vol gaten’, toch hield ik krampachtig vast aan het adoptieverhaal dat ik van kinds af aan had gehoord. Nu in 2023, en verschillende bezoeken aan het weeshuis later, is mijn adoptieverhaal veranderd en zijn er bepaalde details gewijzigd.
Ik wil toch nog even een belangrijk onderscheid benadrukken tussen geboorteverhaal en adoptieverhaal. Want ik merk wel vaker op bij kandidaat-adoptieouders dat ze het verschil noch het belang soms zien en/of aanvoelen. Voornamelijk gaat het om een ander soort van ‘begin’. Een geboortekaartje toont het begin aan ‘als de start van een nieuw leven op onze wereld’ en is vanuit het standpunt van de ouders. Het zegt namelijk: “Wij de ouders vieren dat we als koppel of als single zijn uitgebreid tot een gezin”. Het begin van het aankomstkaartje is een ander begin. Er wordt een ‘andere’ manier van leven in een nieuw gezin getoond, dus NIET van een ‘nieuw’ leven op deze wereld. Bekijk het eens vanuit het standpunt van de geadopteerde: “Ons leven is niet begonnen de dag dat we zijn aangekomen in het adoptiegezin. Ons leven is begonnen net zoals die van een niet-geadopteerde, namelijk de dag van de bevalling.”
Ga als adoptieouders ook nuchter om met het adoptieverhaal, telkens wanneer je dit vertelt. Wees jezelf ervan bewust dat als je het bespreekt (met derden), je eigenlijk de ‘adoptiestatus’ van je (adoptie)kind publiekelijk bespreekt. Jouw (adoptie)kind is dan altijd het belangrijkste publiek. Als je het verhaal op een positieve en realistische manier vertelt en zo (on)rechtstreeks vragen beantwoordt, dan kan dat een positief beeld geven aan jouw kind. Besef dat jouw antwoorden en jouw manier van vertellen, model staat voor de manier waarop je (adoptie)kind zijn/haar adoptie interpreteert en in de toekomst ook zal overbrengen.
Het meest onderschatte woord op het aankomstkaartje
Het belangrijkste woord op het aankomstkaartje is paradoxaal genoeg ook het meest onderschatte woord. De maatschappij (en sommige kandidaat-adoptieouders) staan niet (voldoende) stil bij het psychologisch effect van dit woord. Welk woord ik dan bedoel? De VOORNAAM van het kind. Welke naam ga je als adoptieouder op het kaartje zetten? Ga je voor de naam dat je kind al had bij zijn/haar aankomst, gegeven door de biologische familie? Of wil je liever gaan voor een ‘westerse’ naam die jullie als (nieuwe) ouders zelf hebben gekozen?
What’s in a name, right? Dat wordt wel eens gezegd want een VOORNAAM lijkt banaal. Toch is dit de belangrijkste menselijk besluit dat we maken over iemand anders. Eens gekozen gaat het officieel deel uitmaken van jouw unieke IDENTITEITSONTWIKKELING (psychosociale maar ook wettelijk als we kijken naar het geboorteregister, identiteitskaart, paspoort, verzekeringen, bankrekeningen, …). In mijn blog ‘Het belang van een naam voor het kind’ vind je meer informatie over het effect van een naam.
Wil je graag een voorbeeld van een aankomstkaartje? Dat kan je vinden op de website: Adoptiekaartjes | Aankomstkaartjes adoptie | Kaartje2go
bron cover foto van deze blog:
lindani aankomstkaartjes/adoptiekaartjes: Born in the USA (lindani-adoptionshop.blogspot.com)
All Rights to share, blog and use are permitted by Universal law provided the content is copied unaltered, is distributed freely, and the author + website is mentioned. Tara Mergeay www.adoptiecoach.be
Kintsugi
Wat heeft adoptie en Kintsugi met elkaar gemeen?
“Do you want a love story or a life story?” – Ester Perel
Slapen met mijn ogen open
Het effect van adrenaline en dopamine bij geadopteerden
Minder rouwverlof voor geadopteerden
Waarom geadopteerden minder recht hebben op rouwverlof
De onderschatting van geadopteerden in het onderwijs: de cruciale rol van taal en IQ-percepties
Dit is het derde deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
Taal en identiteit
Dit is het tweede deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
De kracht en drempels van taal in de hechtenis van geadopteerde in een nieuw (adoptie)gezin
Dit is het eerste deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
Een gelaagd perspectief op dader en slachtoffer
In het adoptielandschap worden termen als 'dader' en 'slachtoffer' vaak geassocieerd met trauma en traumaverwerking. Adoptie wordt hier beschouwd als een vorm van trauma, waarbij de betrokkenen op verschillende manieren kunnen worden beïnvloed. Maar kunnen deze termen daadwerkelijk gebruikt worden in het kader van adoptie?
AI als bondgenoot in de zoektocht van geadopteerden naar hun biologische familie
“Kan AI geadopteerde ondersteunen bij hun zoektocht naar hun biologische familie?” Laten we samen dieper ingaan op hoe AI een krachtig hulpmiddel kan zijn in deze emotioneel beladen reis.
Regering erkent dat illegale adopties hebben plaatsgevonden in België
Hebben we hier als geadopteerden een slag binnen gehaald ?
Interlandelijke adoptie, wat nu? update
De laatste tijd is er veel te doen rond Interlandelijke adoptie in de media. Hier een update met wat er allemaal gaande is.
Resultaten tweede screeningsronde herkomstlanden voor adoptie
Het algemene persbericht en de beslissingsnota’s per herkomstland
Voortaan nog 1 interlandelijke adoptiebureau in Vlaanderen
Het interlandelijke adoptiebureau in Vlaanderen is vanaf nu Het Klein Mirakel!
Tijdelijke Adoptie stop
Nieuwe procedures voor interlandelijke adoptie zijn voorlopig stopgezet. Dat is het gevolg van een beslissing door de Vlaamse regering om geen centrale adoptiedienst te erkennen. ‘Dit is geen eenvoudige maatregel’, zegt Welzijnsminister Hilde Crevits (cd&v).
Feestdagen: een mooie maar soms verwarrende tijd!
Stip-IT actie tegen Pesten
Trek mee de lijn tegen pesten !
reactie moet actie zijn, niets doen is geen optie
November is #maand van adoptie
Adoptiecoach Tara te gast bij 'Wijs' Radio 2
13 Maart 2024 radio 2 interview Wat doet adoptie met iemand?
publicatie 'Voorbij Transnationale Adoptie'
Het boek werpt een licht op de bredere machtstructeren en sociaal-politieke contexten die transnationale adoptie vormgeven. Met de uitgave willen de auteurs zichtbaarheid geven aan de stemmen van geadopteerden en hun bondgenoten in de strijd naar rechtvaardigheid, erkenning en herstel.
Podcast : Wat als je afkomst een raadsel is?
Wat zou jij doen als jij je ouders niet zou kennen en er geen enkel spoor van hen zou zijn? In aflevering 10 van de #keerpuntpodcast had ik er een openhartig gesprek over met Peter Perceval, top auteur en internationaal Ted Talk Speaker. Het werd een geweldig gesprek over opgroeien als gekleurd kind in wit Vlaanderen, op zoek gaan naar je wortels, op reis zijn in je moederland en je toch een buitenstaander voelen en adoptie bekijken als rouwproces.
In the spotlights
Wanneer we over adoptie spreken, gaan de meeste mensen er vanuit dat het gaat om een buitenlands kindje. Niks is minder waar, want er zijn ook heel veel binnenlandse geadopteerden in onze maatschappij. Ook zij verdienen de juiste nazorg en een plek onder de spotlights. Daarom stel ik graag even voor :
Rascisme
Racisme en discriminatie. Het nieuws en sociale media tonen jammer genoeg het zoveelste incident in de VS. Een tragische incident dat had vermeden kunnen worden. Het probleem is niet enkel in de VS maar over de hele wereld.
Adoptie en film
Ketnet zet adoptie in de spotlights!
Binnenlandse geadopteerde : laat van je horen!
Rapport expertenpanel interlandelijke adoptie in Vlaanderen
Op donderdag 02/09 verscheen het rapport met de aanbevelingen van het expertenpanel interlandelijke adoptie.
Is dit het kantelpunt in de toekomst van adoptie?
De toekomst van Adoptie ligt onder vuur bij onze buren in Nederland.
Kersverse grootouders moeten ook op zoek naar een manier om die nieuwe rol in te vullen. Maar hoe verloopt dit proces als je kleinkind geadopteerd is?
Mijn grootouders waren schatjes van mensen, beide koppels waren elkaars uiterste. Mijn vader komt uit een iets rijkere welstellende familie en mijn mama komt uit een middenklasse familie. De ouders van mijn mama genaamd 'bompa en bomma' zag ik dagelijks aangezien zij vlak naast de lagere school woonde.
‘Wij willen voor een tweede keer adopteren.’
Van formele geschiktheidsprocedure tot een warm welkom in je gezin: als adoptieouder weet je als geen ander welke uitdagingen, emoties en ontroerende momenten komen kijken bij je adoptietraject. Een tweede keer adopteren? Als adoptiecoach help ik je graag op weg.
Belang van een naam voor het kind
Open communiceren over adoptie: een geschenk voor kind en ouders
“Wanneer vertel ik mijn kind dat het geadopteerd is?”, Het is belangrijk om snel en open te communiceren over adoptie in je gezin. Deze blog toont waarom!
De machten en druk van een behoefte die omslaat naar een noodzaak
In mijn vorige blog vertelde ik over een wens die kan omslaan naar een behoefte of een noodzaak. Bij een geadopteerde uit deze noodzaak zich in een ‘zoeken naar …’. Net zoals de geadopteerde dit verlangen zo intens ervaart, ondervinden ook kandidaat-ouders dit gevoel sterk. Het verlangen om een kind te krijgen, wordt dan zo groot dat het eigenlijk geen wens meer is, maar aanvoelt als een noodzaak, een behoefte. Iets wat je leven in zekere mate blokkeert en wat je nodig hebt om te leven, in plaats van te overleven. Meer dan eens stelt deze behoefte relaties zwaar op de proef, waardoor zelfs de beste koppels erdoor breken.
De macht van een onvervulde wens
Ik trap deze blog af met twee straffe uitspraken: “Voor elke adoptie is er eerst een afstand.” en “Zolang er onvervulde kinderwensen zijn, blijft adoptie bestaan.” Een kinderwens is soms zo intens, dat ze loslaten werkelijk geen optie is. Het gevolg? Mensen zoeken een oplossing om alsnog hun verlangen te vervullen. Zelfs de sterkste koppels kunnen uit elkaar gaan omdat de kinderwens bij de ene partner vuriger is dan bij de andere. Hoe kunnen we zo’n extreme kinderwens verklaren? En waarom is ze bij sommigen in grotere mate aanwezig? Deze blog vertelt je meer over de macht van de onvervulde wens.
MOA vzw
MOA is de Dienst die tijdens de adoptieprocedure verantwoordelijk is voor het maatschappelijk onderzoek.
Kinderen uit een oorlogsgebied adopteren kan dit?
Een prangende vraag door de huidige situatie in de wereld, wat is het antwoord?
Het Verdrag van Den HAAG
Het verdrag van Den Haag, is een zeer gekend en bekend verdrag in de wereld van adoptie. Wat werd er in 1993 afgesproken en ondertekend door 66 landen? We zijn nu 25 jaar later en is het een succes of niet?
ADOPTIE WEEKEND : NURTURE VS NATURE
Het Adoptie weekendje gaat door in het mooie ‘Chatdodo’. Gelegen in de Waalse Ardennen: Ville- sur-Lesse . Wat kan je verwachten? We kaarten thema’s aan zoals: de adoptieprocedure, rouwen, identiteit, loyaliteitsconflicten hechting, rootstocht, trauma, eet-slaap problemen, procedure, racisme, discriminatie, DNA ...
Ik vier mijn verjaardag niet op mijn geboortedag
“Happy birthday to YOU” Een wereldbekend Engelstalig liedje dat elke dag meerdere malen door de mensheid wordt uitgesproken op deze blauwe planeet.
Familieopstelling: wat is het, en kan het geadopteerden ondersteunen?
Wat is een familieopstelling? Hoe gaat de therapeutische sessie in zijn werk? Met deze blog zoom ik in op het thema, met een bijzondere aandacht voor de meerwaarde ervan voor geadopteerden. Zelf het effect ervaren? Schrijf je dan in voor ons event ‘Familieopstellingen voor geadopteerden’ op zaterdag 15 oktober.
AFSTAND, fysiek en mentaal niet te onderschatten voor geadopteerden
Tijd en afstand hebben invloed op geadopteerden. Mijn vorige blog zoomde in op het concept tijd, deze blogpost belicht afstand in het kader van adoptie. Een thema dat de nodige aandacht verdient. Het is immers een combinatie van zowel fysieke afstand, als mentaal-emotionele afstand die geadopteerden parten kan spelen. Lees verder en verdiep je in het effect van afstand!
TIJD, Een doorn in het oog van geadopteerden
Met tijd komt afstand en met afstand komt tijd. Voor geadopteerden zijn deze twee concepten een doorn in het oog, een echte ‘mindfuck’. Ik neem harde taal in de mond, maar ik kan geen andere manier bedenken om aan te tonen hoe zwaar tijd en afstand geadopteerden vallen. In deze blog spits ik me toe op het concept tijd in het licht van adoptie. Tijd zou alle wonden helen. Maar is dat werkelijk zo? Mijn ervaring spreekt dit tegen. Tijd zorgt ervoor dat er een litteken ontstaat. Dankzij tijd leer je ergens mee leven. Zoals met het gemis van een dierbaar persoon, huisdier of voorwerp, of met verlies na een ziekte of overlijden. Voor geadopteerden gaat de impact van tijd nóg verder. Lees er meer over in deze blogpost!
Hoe werken DNA-Kits?
Het kopen van een DNA-kit is - mede dankzij de opkomst van het internet - supermakkelijk geworden. Je koopt je kit in enkele kliks online via de officiële websites van desbetreffende merken. Bovendien wordt anonimiteit en privacy gegarandeerd dankzij GDPR. Een doktersvoorschrift of een apothekersbezoek zijn niet nodig om een testing kit te verkrijgen. In sommige landen, zoals de VS, staan ze zelfs in de supermarktrekken en reken je ze aan de kassa af samen met je boodschappen. Zoals je leest, is het in huis halen van een testset niet moeilijk. Ik licht in deze blog toe waaruit een DNA-kit bestaat en hoe je ze correct gebruikt.
DNA als onderdeel van je rootstocht
Vroeger was DNA een ver-van-mijn-bedshow voor het merendeel van de bevolking. Vandaag liggen de kaarten er dankzij onder meer de entertainmentsector en nieuwe technologieën anders bij. Mijn blog werpt een licht op de impact ervan op adoptie. Kan het je rootstocht ondersteunen? Lees verder!
Hoe werken DNA-Kits?
Het kopen van een DNA-kit is - mede dankzij de opkomst van het internet - supermakkelijk geworden. Je koopt je kit in enkele kliks online via de officiële websites van desbetreffende merken. Bovendien wordt anonimiteit en privacy gegarandeerd dankzij GDPR. Een doktersvoorschrift of een apothekersbezoek zijn niet nodig om een testing kit te verkrijgen. In sommige landen, zoals de VS, staan ze zelfs in de supermarktrekken en reken je ze aan de kassa af samen met je boodschappen. Zoals je leest, is het in huis halen van een testset niet moeilijk. Ik licht in deze blog toe waaruit een DNA-kit bestaat en hoe je ze correct gebruikt.
Kunnen adoptieouders de rootstocht van hun kind aanvangen? (Deel 3)
Als adoptiecoach krijg ik wel eens volgende vraag van adoptieouders: “Kunnen wij nu al op zoek gaan naar antwoorden om ons kind later tijd en leed te besparen?”. Hun argumenten gaan van “we zien dat ons kind het moeilijk heeft” tot “we denken dat ons kind het moeilijk zal krijgen”. Door zelf de rootstocht aan te vangen, willen ze hun kind helpen. Ik hoor ook verhalen van ouders die de zoektocht al hebben afgetrapt. Ze zochten naar aanknopingspunten, stelden zich in contact met personen die mogelijks meer weten, … Zij laten zich leiden door een gevoel dat de informatie die vandaag beschikbaar is, kan verdwijnen door bijvoorbeeld verzorgers die komen te overlijden of familie die zal verhuizen. Zonder een oordeel te vellen, wil ik met deze blog adoptieouders stof tot nadenken geven.
Wat mag je van een rootstocht verwachten? (Deel 2)
Kan je je als geadopteerde tot in de puntjes voorbereiden op jouw rootstocht? Wat mag je verwachten van zo’n unieke ervaring? Niemand weet wat je te wachten staat. Wat je wel kan voorspellen is ‘expect the unexpected’, oftewel verwacht je aan het onverwachte … Lees in deze blog waarom het belangrijk is om aandacht te schenken aan zowel de tijd voor het vinden van eventuele familieleden, als de tijd erna!
Wanneer een zoektocht evolueert naar een rootstocht (Deel 1)
Eén van de grote vragen die geadopteerden - en ook veel adoptieouders - me stellen is: “Wanneer vang je best een rootstocht aan?”. Ik antwoord steeds met dezelfde vraag: “Wat bedoel je met een rootstocht?”. Vaak refereren ze met ‘de start van de rootstocht’ naar de fysieke verplaatsing of de handelingen die ondernomen worden om biologische ouders of familieleden te zoeken en ontmoeten. Denk aan het vliegtuig nemen of op de trein stappen richting land van herkomst. Of een brief sturen, sociale media afspeuren of aan de voordeur aanbellen in de hoop vragen beantwoord te krijgen. Zijn deze voorbeelden werkelijk het begin van een rootstocht? Mijn blog laat je kennismaken met de begrippen zoektocht en rootstocht en hun nauwe verwantschap!
Rootsreis, de behoefte om jezelf en je achtergrond te leren kennen
Veiligheid en vertrouwen, avontuur en nieuwsgierigheid: behoeftes die elkaar complementair aanvullen en ons leven van jongs af aan richting geven. Opgroeien in een warm nest, je vleugels uitslaan, een veilige relatie opbouwen met een partner die je af en toe uit je comfortzone lokt, … Ook als geadopteerde heb je de behoefte om je unieke achtergrond te achterhalen. Een rootsreis kan je helpen om aan deze behoefte te voldoen. Ik help je op weg!
"Loyaliteit brengt eenzaamheid zich mee !"
Trauma - Rouwen
Adoptie is een vorm van rouw
Rouwen definiëren? Gepast reageren bij verdriet? Niet simpel, ook niet voor mij als ervaringsdeskundige en adoptiecoach (https://www.adoptiecoach.be/over-tara). Rouwen is immers tweeledig. Enerzijds ervaart iemand die rouwt een gemis. Anderzijds leert wie rouwt zijn/haar leven heropbouwen door het gemis een plaats te geven. In deze blog laat ik je kennismaken met het verschil tussen rouwen en verdriet en reik ik je een hulpmiddel om verdriet te begrijpen aan. Een eyeopener voor (de familieleden van) geadopteerden!
Vervroegde puberteit bij geadopteerden
De puberteit: een belangrijke periode in de zoektocht naar ons plaatsje in de maatschappij. Zowel voor onszelf, als voor onze ouders en familie! Wist je dat geadopteerden een vervroegde puberteit doorlopen? Vaak beseffen geadopteerde kinderen al vrij vroeg dat ze verschillen van hun adoptieouders en klasgenootjes, wat zich vertaalt in gedragsveranderingen.
Adoptie en identiteitsontwikkeling: over herkomst, geboorte en het ‘ik / wij’-gevoel
Je biologische familie en je eigen, bijzondere achtergrond leren kennen: in mijn vorige blog kwam het belang van een rootsreis uitgebreid aan bod. De behoefte om je unieke levenstraject tot in detail te ontdekken, ligt mee aan de basis van identiteitsvorming, loyaliteit en hechting. Drie kernzaken die voor elke persoon van wezenlijk belang zijn! Deze blog gaat dieper in op de identiteitsontwikkeling in het kader van een adoptie.
Wat is weeshuistoerisme en welke impact heeft het op kinderen?
Net zoals de term rehoming, was het concept weeshuistoerisme tot voor kort onbekend voor mij. Natuurlijk kende ik zowel het woord weeshuis, als het woord toerisme, maar de combinatie van beide termen deed geen belletje rinkelen. In deze blog werp ik een licht op het concept vanuit een artikel dat ik recent las en vanuit mijn eigen ervaring.
Opgroeien in een weeshuis
Is er een verschil tussen een weeshuis en een tehuis?
“Hoezo Tara, heeft ‘weeshuis’ en ‘tehuis’ niet dezelfde betekenis? Is het ene woord niet dialect, terwijl het andere Algemeen Nederlands (AN) is?”, die vraag kreeg ik onlangs. Voor mij de aanleiding om in mijn pen te kruipen. Want het valt me op dat beide termen wel vaker foutief gebruikt worden. Lees mee en maak kennis met het betekenisverschil.
Zoveel verschillende termen rond ouders(schap) maar welke moet ik nu gebruiken?
Biologische ouders, geboorteouders, afstandouders, eerste ouders, meerouderschap,…. Allemaal verschillende termen die eigenlijk hetzelfde zeggen, toch? Dat is wat ik wel vaker hoor in mijn praktijk. Vaak volgen dan de vragen: ‘wat moeten we nu gebruiken en waarom zijn er zoveel verschillen?’
Uitgelegd: adoptiejargon
GEDICHT
De harde waarheid
VERHAAL VAN EEN ADOPTIEKIND
Over mezelf