Feestdagen: een mooie maar soms verwarrende tijd!
Er is geen ontkomen meer aan. De Sint is geweest en overal zie je de kerstbomen in de winkelruiten staan, steden halen hun kerstverlichting boven en volop worden er kerstmarkten opgezet. De radio speelt weer “all i want for xmas’ of 'Last christmas' on repeat. De Feestdagen! Ik stond er vroeger niet echt bij stil dat deze periode een moeilijke periode kon zijn voor een geadopteerde. Dit besef en nieuw perspectief is er bij mij gekomen toen ik dit artikel las op de website van Rini. Ik vind het zo’n interessant artikel dat ik het graag met jullie deel.
De feestdagen komen er weer aan.
Voor veel mensen een gezellige, maar drukke tijd. Doorgaans is dit ook een tijd van - veel - familiebezoek. Voor geadopteerde kinderen kan dit laatste dubbele gevoelens, verwarring en spanning opleveren
Voor kinderen én voor de ouders is november en december een drukke tijd met Sinterklaas, Kerst en Oud & Nieuw. Veel kinderen zijn in deze periode onrustig en moe en vertonen daardoor soms wel wat lastig gedrag.
Een geadopteerde uit Sri Lanka vertelde mij ooit dat zij als kind de feestdagen nooit leuk vond en al helemaal niet als ze op familiebezoek gingen. Zij kreeg dan het gevoel dat zij op een bepaalde manier - die ze niet kon verwoorden - niet echt bij de familie hoorde. Ze ging dan zo vervelend doen, dat ze apart werd gezet. Zij bleef het liefst gedurende het hele feest daar op dat kamertje alleen zitten. Naarmate zij ouder werd en alleen thuis kon blijven, zorgde ze er -onbewust- voor dat ze een reden had waarom ze niet mee kon. Of ze moest voor straf thuisblijven, of ze was ziek.
Het kan voor adoptieouders verhelderend zijn om te ontdekken waar dit gedrag vandaan kan komen. Op het eerste gezicht lijkt het namelijk of een kind alleen maar smoezen bedenkt om niet mee te hoeven. Er kan echter meer achter dit gedrag zitten. Zo’n familiebezoek kan bij een adoptiekind loyaliteitsconflicten oproepen: voor wie moet ik nu kiezen? Voor mijn familie en land van herkomst of voor mijn ‘nieuwe’ familie? Daarnaast kan het een gevoel van eenzaamheid losmaken, want bij zo’n familiebijeenkomst ziet en voelt het kind duidelijker dat het anders is dan de rest van de familie. Bij adoptie is een veel voorkomende vraag: mag ik wel mijn plek innemen in dit gezin en blijven ze bij mij, ook als ik ze afwijs?
Verjaardag
Een groot deel van de geadopteerden weet niet precies wanneer hun verjaardag is. Dit vinden geadopteerden vaak niet fijn, ondanks het feit dat ze bijvoorbeeld weten dat in hun geboorteland een verjaardag niet bijgehouden, laat staan gevierd wordt. Onder de oppervlakte speelt ook hier weer die onrust en verwarring: de datum waarop de verjaardag gevierd wordt, klopt niet met het gevoel. Bovendien verwijst de geboortedatum ook naar het afgestaan zijn. Veel geadopteerden hebben in meerdere of mindere mate vragen als: mag ik er wel zijn? Heb ik bestaansrecht? Als mijn moeder mij niet wilde, wie wil mij dan wel? Een kind zal zich hiervan nog niet zo bewust zijn, maar dit zijn diepe sluimerende gevoelens die adoptie met zich mee kan brengen. Zeker kinderen sluiten zich voor deze gevoelens af. Dat moet ook wel, om te kunnen overleven. Een kind heeft al zoveel ontwikkelingstaken waar hij zich op moet richten, dat het te veel zou worden om ook nog eens hiermee bezig te moeten zijn. Veel geadopteerden gaan met deze vragen aan de gang nadat ze klaar zijn met hun school en studie, dus wanneer zij rond de 25 jaar of ouder zijn. Ik heb zelf als kind niet zoveel last gehad van lastig gedrag tijdens de feestdagen, want ik behoor(de) tot de groep ‘pleasers’. Ik wilde het iedereen naar de zin maken, bewoog mee met iedereen en elke sfeer en probeerde zoveel mogelijk conflicten te vermijden. Nu ik volwassen ben vind ik het wat vervelend dat ik niet weet wanneer ik geboren ben. Ik voel heel goed dat de datum die in mijn Nederlandse paspoort staat niet klopt, maar ik heb mij hierbij neergelegd. Wat ik wel heel belangrijk vind is dat de verjaardag van mijn dochter ook echt op die dag wordt gevierd. Dat is immers een datum die zeker vaststaat.
Ik kreeg pas op latere leeftijd last van onrust en verwarring. Dat begon toen ik op zoek moest naar een baan. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik niet in deze maatschappij paste. Was ik in mijn denken nou teveel Aziatisch? Maar hoe kan dat dan, ik ben hier toch opgegroeid? Dankzij het systemisch werk, waarin ik nu geschoold ben, heb ik antwoorden op deze vragen gekregen en ben ik mijn plaats in deze maatschappij aan het innemen. Ook heb ik een aardige balans gevonden tussen mijn beleving van mijn oorspronkelijke Bengaalse cultuur en de Nederlandse.
Enige tips
Hoe kun je als adoptieouder je kind helpen om de feestdagen goed door te komen? Het is belangrijk dat je als adoptieouder weet wat er allemaal op dieper niveau kan spelen bij adoptie. Voel je, als ouder, niet te snel afgewezen. Laat je kind merken dat je er altijd voor hem bent. En als je merkt dat jouw kind een plekje alleen nodig heeft tijdens een familiedag, zorg daar dan voor en leg het uit aan de rest van de familie. Je zou ook samen met je kind kunnen onderzoeken hoe Kerst, Oud & Nieuw of een verjaardag in het geboorteland van je kind wordt gevierd. Kijk eens samen naar een filmpje hiervan op YouTube en praat er over. Wat spreekt je kind aan en wat niet? Hoe zou hij deze dagen willen vieren? Of probeer een gezin te vinden uit het land van herkomst en ga daar met je kind naar toe. Het zou natuurlijk helemaal mooi zijn als je kind, als het dat zelf wil en als dat mogelijk is, daar een feestdag mag meemaken. Nog een laatste suggestie: Bij de verschillende ambassades worden de traditionele feestdagen van het land gevierd. Hier zou je, als dat mogelijk is, een keer naar toe kunnen gaan met je kind.
l
Bron: VAG sept- okt- nov 2017 - in opdracht voor LAVAContact (vereniging voor adoptieouders)
geschreven door Rini van Dijkhuizen, Psycholoog
-praktijk De Wegverbreding: www.dewegverbreding.nl
All Rights to share, blog and use are permitted by Universal law provided the content is copied unaltered, is distributed freely, and the author + website is mentioned. Tara Mergeay www.adoptiecoach.be
Deel met je vrienden:
Minder rouwverlof voor geadopteerden
Waarom geadopteerden minder recht hebben op rouwverlof
De onderschatting van geadopteerden in het onderwijs: de cruciale rol van taal en IQ-percepties
Dit is het derde deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
Taal en identiteit
Dit is het tweede deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
De kracht en drempels van taal in de hechtenis van geadopteerde in een nieuw (adoptie)gezin
Dit is het eerste deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
AI als bondgenoot in de zoektocht van geadopteerden naar hun biologische familie
“Kan AI geadopteerde ondersteunen bij hun zoektocht naar hun biologische familie?” Laten we samen dieper ingaan op hoe AI een krachtig hulpmiddel kan zijn in deze emotioneel beladen reis.
Een gelaagd perspectief op dader en slachtoffer
In het adoptielandschap worden termen als 'dader' en 'slachtoffer' vaak geassocieerd met trauma en traumaverwerking. Adoptie wordt hier beschouwd als een vorm van trauma, waarbij de betrokkenen op verschillende manieren kunnen worden beïnvloed. Maar kunnen deze termen daadwerkelijk gebruikt worden in het kader van adoptie?
Interlandelijke adoptie, wat nu? update
De laatste tijd is er veel te doen rond Interlandelijke adoptie in de media. Hier een update met wat er allemaal gaande is.
Voortaan nog 1 interlandelijke adoptiebureau in Vlaanderen
Het interlandelijke adoptiebureau in Vlaanderen is vanaf nu Het Klein Mirakel!
Tijdelijke Adoptie stop
Nieuwe procedures voor interlandelijke adoptie zijn voorlopig stopgezet. Dat is het gevolg van een beslissing door de Vlaamse regering om geen centrale adoptiedienst te erkennen. ‘Dit is geen eenvoudige maatregel’, zegt Welzijnsminister Hilde Crevits (cd&v).
Resultaten tweede screeningsronde herkomstlanden voor adoptie
Het algemene persbericht en de beslissingsnota’s per herkomstland
Stip-IT actie tegen Pesten
Trek mee de lijn tegen pesten !
reactie moet actie zijn, niets doen is geen optie
November is #maand van adoptie
Adoptiecoach Tara te gast bij 'Wijs' Radio 2
13 Maart 2024 radio 2 interview Wat doet adoptie met iemand?
Podcast : Wat als je afkomst een raadsel is?
Wat zou jij doen als jij je ouders niet zou kennen en er geen enkel spoor van hen zou zijn? In aflevering 10 van de #keerpuntpodcast had ik er een openhartig gesprek over met Peter Perceval, top auteur en internationaal Ted Talk Speaker. Het werd een geweldig gesprek over opgroeien als gekleurd kind in wit Vlaanderen, op zoek gaan naar je wortels, op reis zijn in je moederland en je toch een buitenstaander voelen en adoptie bekijken als rouwproces.
publicatie 'Voorbij Transnationale Adoptie'
Het boek werpt een licht op de bredere machtstructeren en sociaal-politieke contexten die transnationale adoptie vormgeven. Met de uitgave willen de auteurs zichtbaarheid geven aan de stemmen van geadopteerden en hun bondgenoten in de strijd naar rechtvaardigheid, erkenning en herstel.
In the spotlights
Wanneer we over adoptie spreken, gaan de meeste mensen er vanuit dat het gaat om een buitenlands kindje. Niks is minder waar, want er zijn ook heel veel binnenlandse geadopteerden in onze maatschappij. Ook zij verdienen de juiste nazorg en een plek onder de spotlights. Daarom stel ik graag even voor :
Rascisme (origineel)
Racisme en discriminatie. Het nieuws en sociale media tonen jammer genoeg het zoveelste incident in de VS. Een tragische incident dat had vermeden kunnen worden. Het probleem is niet enkel in de VS maar over de hele wereld.
Adoptie en film
Ketnet zet adoptie in de spotlights!
Binnenlandse geadopteerde : laat van je horen!
Rapport expertenpanel interlandelijke adoptie in Vlaanderen
Op donderdag 02/09 verscheen het rapport met de aanbevelingen van het expertenpanel interlandelijke adoptie.
Is dit het kantelpunt in de toekomst van adoptie?
De toekomst van Adoptie ligt onder vuur bij onze buren in Nederland.
Kersverse grootouders moeten ook op zoek naar een manier om die nieuwe rol in te vullen. Maar hoe verloopt dit proces als je kleinkind geadopteerd is?
Mijn grootouders waren schatjes van mensen, beide koppels waren elkaars uiterste. Mijn vader komt uit een iets rijkere welstellende familie en mijn mama komt uit een middenklasse familie. De ouders van mijn mama genaamd 'bompa en bomma' zag ik dagelijks aangezien zij vlak naast de lagere school woonde.
‘Wij willen voor een tweede keer adopteren.’
Van formele geschiktheidsprocedure tot een warm welkom in je gezin: als adoptieouder weet je als geen ander welke uitdagingen, emoties en ontroerende momenten komen kijken bij je adoptietraject. Een tweede keer adopteren? Als adoptiecoach help ik je graag op weg.
Aankomstkaartje
Belang van een naam voor het kind
Open communiceren over adoptie: een geschenk voor kind en ouders
“Wanneer vertel ik mijn kind dat het geadopteerd is?”, Het is belangrijk om snel en open te communiceren over adoptie in je gezin. Deze blog toont waarom!
De machten en druk van een behoefte die omslaat naar een noodzaak
In mijn vorige blog vertelde ik over een wens die kan omslaan naar een behoefte of een noodzaak. Bij een geadopteerde uit deze noodzaak zich in een ‘zoeken naar …’. Net zoals de geadopteerde dit verlangen zo intens ervaart, ondervinden ook kandidaat-ouders dit gevoel sterk. Het verlangen om een kind te krijgen, wordt dan zo groot dat het eigenlijk geen wens meer is, maar aanvoelt als een noodzaak, een behoefte. Iets wat je leven in zekere mate blokkeert en wat je nodig hebt om te leven, in plaats van te overleven. Meer dan eens stelt deze behoefte relaties zwaar op de proef, waardoor zelfs de beste koppels erdoor breken.
De macht van een onvervulde wens
Ik trap deze blog af met twee straffe uitspraken: “Voor elke adoptie is er eerst een afstand.” en “Zolang er onvervulde kinderwensen zijn, blijft adoptie bestaan.” Een kinderwens is soms zo intens, dat ze loslaten werkelijk geen optie is. Het gevolg? Mensen zoeken een oplossing om alsnog hun verlangen te vervullen. Zelfs de sterkste koppels kunnen uit elkaar gaan omdat de kinderwens bij de ene partner vuriger is dan bij de andere. Hoe kunnen we zo’n extreme kinderwens verklaren? En waarom is ze bij sommigen in grotere mate aanwezig? Deze blog vertelt je meer over de macht van de onvervulde wens.
MOA vzw
MOA is de Dienst die tijdens de adoptieprocedure verantwoordelijk is voor het maatschappelijk onderzoek.
Kinderen uit een oorlogsgebied adopteren kan dit?
Een prangende vraag door de huidige situatie in de wereld, wat is het antwoord?
Het Verdrag van Den HAAG
Het verdrag van Den Haag, is een zeer gekend en bekend verdrag in de wereld van adoptie. Wat werd er in 1993 afgesproken en ondertekend door 66 landen? We zijn nu 25 jaar later en is het een succes of niet?
ADOPTIE WEEKEND : NURTURE VS NATURE
Het Adoptie weekendje gaat door in het mooie ‘Chatdodo’. Gelegen in de Waalse Ardennen: Ville- sur-Lesse . Wat kan je verwachten? We kaarten thema’s aan zoals: de adoptieprocedure, rouwen, identiteit, loyaliteitsconflicten hechting, rootstocht, trauma, eet-slaap problemen, procedure, racisme, discriminatie, DNA ...
Ik vier mijn verjaardag niet op mijn geboortedag
“Happy birthday to YOU” Een wereldbekend Engelstalig liedje dat elke dag meerdere malen door de mensheid wordt uitgesproken op deze blauwe planeet.
AFSTAND, fysiek en mentaal niet te onderschatten voor geadopteerden
Tijd en afstand hebben invloed op geadopteerden. Mijn vorige blog zoomde in op het concept tijd, deze blogpost belicht afstand in het kader van adoptie. Een thema dat de nodige aandacht verdient. Het is immers een combinatie van zowel fysieke afstand, als mentaal-emotionele afstand die geadopteerden parten kan spelen. Lees verder en verdiep je in het effect van afstand!
TIJD, Een doorn in het oog van geadopteerden
Met tijd komt afstand en met afstand komt tijd. Voor geadopteerden zijn deze twee concepten een doorn in het oog, een echte ‘mindfuck’. Ik neem harde taal in de mond, maar ik kan geen andere manier bedenken om aan te tonen hoe zwaar tijd en afstand geadopteerden vallen. In deze blog spits ik me toe op het concept tijd in het licht van adoptie. Tijd zou alle wonden helen. Maar is dat werkelijk zo? Mijn ervaring spreekt dit tegen. Tijd zorgt ervoor dat er een litteken ontstaat. Dankzij tijd leer je ergens mee leven. Zoals met het gemis van een dierbaar persoon, huisdier of voorwerp, of met verlies na een ziekte of overlijden. Voor geadopteerden gaat de impact van tijd nóg verder. Lees er meer over in deze blogpost!
Hoe werken DNA-Kits?
Het kopen van een DNA-kit is - mede dankzij de opkomst van het internet - supermakkelijk geworden. Je koopt je kit in enkele kliks online via de officiële websites van desbetreffende merken. Bovendien wordt anonimiteit en privacy gegarandeerd dankzij GDPR. Een doktersvoorschrift of een apothekersbezoek zijn niet nodig om een testing kit te verkrijgen. In sommige landen, zoals de VS, staan ze zelfs in de supermarktrekken en reken je ze aan de kassa af samen met je boodschappen. Zoals je leest, is het in huis halen van een testset niet moeilijk. Ik licht in deze blog toe waaruit een DNA-kit bestaat en hoe je ze correct gebruikt.
DNA als onderdeel van je rootstocht
Vroeger was DNA een ver-van-mijn-bedshow voor het merendeel van de bevolking. Vandaag liggen de kaarten er dankzij onder meer de entertainmentsector en nieuwe technologieën anders bij. Mijn blog werpt een licht op de impact ervan op adoptie. Kan het je rootstocht ondersteunen? Lees verder!
Kunnen adoptieouders de rootstocht van hun kind aanvangen? (Deel 3)
Als adoptiecoach krijg ik wel eens volgende vraag van adoptieouders: “Kunnen wij nu al op zoek gaan naar antwoorden om ons kind later tijd en leed te besparen?”. Hun argumenten gaan van “we zien dat ons kind het moeilijk heeft” tot “we denken dat ons kind het moeilijk zal krijgen”. Door zelf de rootstocht aan te vangen, willen ze hun kind helpen. Ik hoor ook verhalen van ouders die de zoektocht al hebben afgetrapt. Ze zochten naar aanknopingspunten, stelden zich in contact met personen die mogelijks meer weten, … Zij laten zich leiden door een gevoel dat de informatie die vandaag beschikbaar is, kan verdwijnen door bijvoorbeeld verzorgers die komen te overlijden of familie die zal verhuizen. Zonder een oordeel te vellen, wil ik met deze blog adoptieouders stof tot nadenken geven.
Wat mag je van een rootstocht verwachten? (Deel 2)
Kan je je als geadopteerde tot in de puntjes voorbereiden op jouw rootstocht? Wat mag je verwachten van zo’n unieke ervaring? Niemand weet wat je te wachten staat. Wat je wel kan voorspellen is ‘expect the unexpected’, oftewel verwacht je aan het onverwachte … Lees in deze blog waarom het belangrijk is om aandacht te schenken aan zowel de tijd voor het vinden van eventuele familieleden, als de tijd erna!
Wanneer een zoektocht evolueert naar een rootstocht (Deel 1)
Eén van de grote vragen die geadopteerden - en ook veel adoptieouders - me stellen is: “Wanneer vang je best een rootstocht aan?”. Ik antwoord steeds met dezelfde vraag: “Wat bedoel je met een rootstocht?”. Vaak refereren ze met ‘de start van de rootstocht’ naar de fysieke verplaatsing of de handelingen die ondernomen worden om biologische ouders of familieleden te zoeken en ontmoeten. Denk aan het vliegtuig nemen of op de trein stappen richting land van herkomst. Of een brief sturen, sociale media afspeuren of aan de voordeur aanbellen in de hoop vragen beantwoord te krijgen. Zijn deze voorbeelden werkelijk het begin van een rootstocht? Mijn blog laat je kennismaken met de begrippen zoektocht en rootstocht en hun nauwe verwantschap!
Rootsreis, de behoefte om jezelf en je achtergrond te leren kennen
Veiligheid en vertrouwen, avontuur en nieuwsgierigheid: behoeftes die elkaar complementair aanvullen en ons leven van jongs af aan richting geven. Opgroeien in een warm nest, je vleugels uitslaan, een veilige relatie opbouwen met een partner die je af en toe uit je comfortzone lokt, … Ook als geadopteerde heb je de behoefte om je unieke achtergrond te achterhalen. Een rootsreis kan je helpen om aan deze behoefte te voldoen. Ik help je op weg!
"Loyaliteit brengt eenzaamheid zich mee !"
Trauma - Rouwen
Adoptie is een vorm van rouw
Rouwen definiëren? Gepast reageren bij verdriet? Niet simpel, ook niet voor mij als ervaringsdeskundige en adoptiecoach (https://www.adoptiecoach.be/over-tara). Rouwen is immers tweeledig. Enerzijds ervaart iemand die rouwt een gemis. Anderzijds leert wie rouwt zijn/haar leven heropbouwen door het gemis een plaats te geven. In deze blog laat ik je kennismaken met het verschil tussen rouwen en verdriet en reik ik je een hulpmiddel om verdriet te begrijpen aan. Een eyeopener voor (de familieleden van) geadopteerden!
Vervroegde puberteit bij geadopteerden
De puberteit: een belangrijke periode in de zoektocht naar ons plaatsje in de maatschappij. Zowel voor onszelf, als voor onze ouders en familie! Wist je dat geadopteerden een vervroegde puberteit doorlopen? Vaak beseffen geadopteerde kinderen al vrij vroeg dat ze verschillen van hun adoptieouders en klasgenootjes, wat zich vertaalt in gedragsveranderingen.
Adoptie en identiteitsontwikkeling: over herkomst, geboorte en het ‘ik / wij’-gevoel
Je biologische familie en je eigen, bijzondere achtergrond leren kennen: in mijn vorige blog kwam het belang van een rootsreis uitgebreid aan bod. De behoefte om je unieke levenstraject tot in detail te ontdekken, ligt mee aan de basis van identiteitsvorming, loyaliteit en hechting. Drie kernzaken die voor elke persoon van wezenlijk belang zijn! Deze blog gaat dieper in op de identiteitsontwikkeling in het kader van een adoptie.
Wat is weeshuistoerisme en welke impact heeft het op kinderen?
Net zoals de term rehoming, was het concept weeshuistoerisme tot voor kort onbekend voor mij. Natuurlijk kende ik zowel het woord weeshuis, als het woord toerisme, maar de combinatie van beide termen deed geen belletje rinkelen. In deze blog werp ik een licht op het concept vanuit een artikel dat ik recent las en vanuit mijn eigen ervaring.
Opgroeien in een weeshuis
Is er een verschil tussen een weeshuis en een tehuis?
“Hoezo Tara, heeft ‘weeshuis’ en ‘tehuis’ niet dezelfde betekenis? Is het ene woord niet dialect, terwijl het andere Algemeen Nederlands (AN) is?”, die vraag kreeg ik onlangs. Voor mij de aanleiding om in mijn pen te kruipen. Want het valt me op dat beide termen wel vaker foutief gebruikt worden. Lees mee en maak kennis met het betekenisverschil.
Zoveel verschillende termen rond ouders(schap) maar welke moet ik nu gebruiken?
Biologische ouders, geboorteouders, afstandouders, eerste ouders, meerouderschap,…. Allemaal verschillende termen die eigenlijk hetzelfde zeggen, toch? Dat is wat ik wel vaker hoor in mijn praktijk. Vaak volgen dan de vragen: ‘wat moeten we nu gebruiken en waarom zijn er zoveel verschillen?’
Uitgelegd: adoptiejargon
GEDICHT
De harde waarheid
VERHAAL VAN EEN ADOPTIEKIND
Over mezelf
